[Gdyby Paula z "Czarownicy" Cortazara mogła mi coś powiedzieć...]
Zmyśliłam cię.
Pośrodku niczego.
Z lepkiej mgły marzeń usnułam nam świat.
Wymarzyłam każdy mebel, obiad, gest.
Świat karmiony rytmicznym oddechem ciepłego snu.
Ściany z fatamorgany.
Namacalne. Jak białe ściany pokoju
w którym cię śnię,
oczami szeroko otwartymi
wpatrzona w niewidzialną już
pustkę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz