Zabieram się za ten wpis od niedzielnego popołudnia, bo tak nakazuje mi stworzona przeze mnie samą tradycja pisania podsumowań tych naszych imprez, ale tym razem nie jest to prosta sprawa, ponieważ nie wiem, co o weekendzie myśleć. Tak, nadal nie wiem.
Wiem za to, że ta impreza była najdłużej oczekiwaną imprezą, jaką sobie przypominam. Wiem, że wszyscy pokładaliśmy w niej wielkie nadzieje, może zbyt wielkie, więc biedna impreza tego nie wytrzymała i padła, a może po prostu to ja zbyt trzeźwa byłam i zbyt serio to wszystko wzięłam.
W każdym bądź razie postanowiłam, tu i teraz, przemilczeć to wszystko, co powoduje mój niesmak czy może raczej skonfundowanie, a skoncentrować się na tym, co było In plus, a przecież sporo tego było.
Począwszy od tego, że już na samym początku pewna Pani, miewająca Winetu, zamiast „deżawi” zamieniła kapustę pekińską w papużkę egejską, przez motyw dzikiego tańca podczas ścielenia łóżek, niech mi bóg wybaczy przy piosence Dody(!), czy kieliszka ciepłej wódki na zakończenie imprezy o 6.00 i zarazem na dobry sen. A później, później już tylko lepsze szopki były- poranne piżama-party na balkonie, bezbłędny hip-hopowy skład w pewnym polusiu na drodze do Złotego Stoku, klamerka-party, które porwało wszystkich biesiadników i wszystkie dostępne klamerki(pewnie jakieś 50 % z nich już nigdy się nie odnajdzie)... i jeszcze oglądanie gwiazd leżąc na mokrej od rosy trawie i inne drobne drobnostki za które w tym momencie serdecznie wszystkim dziękuję.
spoko
OdpowiedzUsuńrachunek za psychoterapeutę wyślę pocztą.